در ششم سپتامبر ۲۰۱۷، ویرایش جدیدی از استاندارد PMBOK منتشر شد. یکی از تغییرات جدید این استاندارد در ویرایش ششم، اضافه شدن فرایندی تحت عنوان فرایند مدیریت دانش پروژه در استاندارد پِم باک ویرایش ششم در گروه فرایندی اجرا و در حوزه دانش مدیریت یکپارچگی پروژه است.

قرار گرفتن فرایند مدیریت دانش پروژه به صورت واضح در اولین و مهمترین حوزه دانش PMBOK یعنی مدیریت یکپارچگی پروژه، نشان از این دارد که مدیریت دانش در محیط پروژه دیگر یک گزینه نیست بلکه تیم پروژه باید بتوانند دانش را به گونه ای مناسب در هر مرحله از چرخه پروژه اکتساب و در سراسر چرخه عمر پروژه تسهیم کنند تا سازمان و پروژه از منافع آن سود ببرند. از دید PMI، مدیریت دانش به گونه‌ای موثر توانسته و باید بتواند اثرات خود را در ۱۰ حوزه پیکره دانش مدیریت پروژه نشان داده و باعث بازنگری یا به‌روز‌رسانی اجزاء برنامه مدیریت پروژه شود. از سوی دیگر دانش جدید خلق شده در طول پروژه در اقلام قابل تحویل پروژه نمود پیدا کرده و یا به عنوان نتیجه‌ی فرایند در بهبود سایر فرایندها و رویه‌های پروژه لحاظ می‌گردد.
نکته‌ای که مدیران پروژه باید به آن دقت کنند چگونگی تفسیر درست و برآورده‌کردن الزامات مدیریت دانش در راستای مدیریت پروژه است.

یک برداشت اشتباه ولی رایج این است که مدیریت دانش همان مستندسازی دانش پروژه است. از برداشت‌های اشتباه دیگر این است که مدیریت دانش تنها شامل کسب درس آموخته‌ها در انتهای پروژه به منظور استفاده در پروژه های آتی است.

راه حل
Ask یعنی قبل از انجام هر پروژه بپرس و جستجو کن، Learn یعنی در حین انجام پروژه یاد بگیر و Share یعنی پس از انجام پروژه، دانش بدست آمده را تسهیم کن. این رویکرد رفتاری با نظام یادگیری در پروژه و نظام مدیریت درس‌آموخته‌های پروژه همراستاست، برای اولین بار ارتش آمریکا از این رویکرد استفاده کرد، پس از آن شرکت بیریتیش پترولیوم و در ادامه شرکت شِل با تعدیل مدل اصلی (یعمی یادگیری قبل، حین و بعد از اقدام) اسم آن را Ask,Learn,share گذاشت و این رفتار را با فرهنگ سازمانی در پروژه عجین کرد.

افزایش نرخ بازگشت از پروژه ها با مدیریت دانش پروژه
مدیریت دانش در پروژه ها به طور مناسبی کمک می‌کند تا نرخ بازگشت برای پروژه را از طریق کسب، سازماندهی و نگهداری دانش و درس آموخته‌های حاصل از سرمایه انسانی پروژه و دسترس پذیر کردن این دانش برای دیگران افزایش دهیم. در اصل مدیریت دانش در محیط پروژه، به اشتراک گذاری دانش را بهبود بخشیده، دسترسی سریع تر به اطلاعات و دانش را برای اعضای پروژه فراهم می کند، به کم کردن ریسک از دست رفتن دانش‌های کلیدی پروژه کمک می‌کند، روند تصمیم گیری را در رابطه با کیفیت انجام پروژه و زمان فعالیت‌ها بهبود می بخشد. به اجتناب از اتلاف، تکرار و برخی از اشتباهات کمک می‌کند. تمام این‌ها به افزایش نرخ بازگشت از پروژه ها کمک می‌کند.