مدیریت ریسک به فرآیندی که هدف آن کاهش آثار زیان آور یک فعالیت از طریق اقدام آگاهانه برای پیش بینی حوادث ناخواسته است میباشد گفته میشود. به عبارت دیگر مدیریت ریسک به فرایند شناسایی، تحلیل و پاسخ به عوامل خطرساز گفته میشود که در طول عمر یک پروژه، فرآیند، هدف یا ... ممکن است رخ بدهند. اگر مدیریت ریسک بهدرستی انجام شود میتواند با کنترل وقایع آینده، از خطرات احتمالی پیشگیری کند. سیستمهای مدیریت ریسک علاوه بر شناسایی ریسکها و تعیین کیفیتشان، میتوانند تأثیرات ناشی از آن را نیز پیشبینی کنند. پذیرش یا عدم پذیرش ریسک معمولا به سطح تابآوری بستگی دارد.
هر کسب و کار و سازمانی در دنیای امروز با انبوهی از درخواستهای مختلف روبروست. گاه این درخواستها از سوی پرسنل درون سازمان برای یکدیگر ایجاد می گردند و گاه از طرف مشتریان برای واحدهای مختلف سازمان. از رویی دیگر، با توجه به نوع فعالیت هر سازمان، این درخواستها می توانند در زمینههای مختلفی نظیر پشتیبانی آنلاین، شکایات، انتقادات و پیشنهادات، درخواستهای مشاوره و مواردی از این دست ظاهر گردند. طبیعی است که در یک زمان کوتاه، حجم این درخواستها به قدری با افزایش روبرو خواهد شد که مدیریت آنها به کاری دشوار برای مدیران سازمان و پرسنل تبدیل خواهد گشت.
مدیریت دانش به معنای در دسترس قرار دادن نظاممند اطلاعات و اندوختههای علمی است، به گونهای که به هنگام نیاز، این دانش ها در اختیار افرادی که نیازمند آنها هستند، قرار گیرند تا آنها بتوانند کار روزمره خود را با بازدهی بیشتر و موثرتر انجام دهند. مدیریت دانش شامل مجموعه ای از استراتژی ها و راهکارها برای شناسایی، اکتساب، توسعه، اشتراک گذاری، بهره گیری و نگهداری دانش در سازمان میباشد. به عبارت دیگر مدیریت دانش ارتقاء یک رویکرد جامع برای شناسایی، اکتساب، توسعه، اشتراک گذاری، بهره گیری و نگهداری یک سرمایه اطلاعاتی سازمان است. این سرمایه اطلاعاتی ممکن است، دادهها، اسناد، خط مشی و رویهها باشد.